Post
autor: fraktal » 26 sie 2006, 1:43
Przede wszystkim jego dyskrecja, co może być ważne na przykład dla osób poruszających się o kulach - wtedy taka osoba wchodzi samodzielnie, acz z dyskretną i jakże znaczącą pomocą ze strony kierowcy, natomiast jeśli chodzi o przyklęk z zamkniętymi drzwiami - to od razu tworzy się z tego powodu sensację - chodzi główne o tę zwłokę w otwarciu przez kierowcę drzwi - wtedy pasażerowie się niecierpliwią, czasem walą pięściami w drzwi itp. Cierpią na tym przede wszystkim kierowcy, do których pasażerowie mają pretensję, a gdy driverzy wyjaśnią, że ta sytuacja jest "spowodowana" przez pasażera niepełnosprawnego, cała uwaga i ciekawość pasażerów skupia się właśnie na nim, a nie każdy lubi te ciekawskie spojrzenia na sobie okraszone niejednokrotnie pełnymi współczucia okrzykami (a nawet powiem więcej - większość niepełnosprawnych tego nie lubi, tylko jedni okazują tę niechęć bardziej, drudzy mniej). Kolejna sprawa - przyklęk z zamkniętymi drzwiami dobry jest jedynie w jednoznacznych sytuacjach tzn. jeśli na przystanek w danej chwili podjeżdża tylko jeden wóz niskopodłogowy, na przystanku zaś jest mało ludzi i driver widzi wyraźnie, że pasażer na wózku inwalidzkim kieruje się właśnie ku jego pojazdowi. Wtedy tuż po zatrzymaniu pojazdu kierowca może z czystym sumieniem wykonać przyklęk, po czym otworzyć drzwi. Niestety często sytuacja nie jest tak prosta - w godzinach szczytu często panuje na przystankach tłok i kierowca w pierwszej chwili może nie zauważyć osoby na wózku bądź o kulach, której przydałby się przyklęk. Może być też tak, że kierowca może nawet i widzi na przykład osobę o lasce lub o kulach, ale myśli, że sobie poradzi z wejściem na pokład pojazdu bez przyklęku, jednak okazuje się, że tak nie jest. (Czasem taka osoba może nawet zablokować wejście do autobusu, próbując na wszelkie sposoby dostać się na jego pokład) Może się również zdarzyć i tak - szczególnie w centrum miasta, że na przystanek podjeżdżają jednocześnie dwa autobusy niskopodłogowe, wi.ęc kierowca może początkowo nie wiedzieć, do którego autobusu dany pasażer chce wsiąść. Jeśli zatem dojdzie na przykład do jednej z wyżej wymienionych niejasnych sytuacji, to kierowca, który prowadzi, dajmy na to, solarisa, może w każdej chwili obniżyć wysokość podłogi bez żadnych dodatkowych komplikacji. Natomiast kierowca MAN-a, musi najpierw zamknąć drzwi, co może być trudne w sytuacji, gdy pasażerowie chcą wsiąść lub wysiąść (w zasadzie, powiedzmy sobie szczerze, jest to zadanie prawie niewykonalne), a poza tym nawet, gdyby się udało prowadzi to do nowego zarzewia konfliktu nieświadomych pasażerów z kierowcą. Zresztą nawet osoba, która wiedziałaby o tym, że prawdopodobnie chodzi o przyklęk, nigdy nie będzie wiedziała, czy nie ma do czynienia z jakimś szalonym osobnikiem siedzącym za sterami wozu, który po prostu zamyka drzwi po to, by odjechać w siną dal, nie pozwalając dostać się do wozu wszystkim pasażerom, chcącym to uczynić. Jeśli zaś kierowca zdecyduje się poczekać do chwili, kiedy wszyscy pasażerowie wsiądą i wysiądą, by zamknąć drzwi i zrobić przyklęk, naraża na zbędny stres niepełnosprawnego pasażera. Poza tym w godzinach szczytu, kiedy w busie panuje tłok, często nie ma fizycznej możliwości, by wprowadzić wózek inwalidzki do autobusu, zatem pasażerowie, którzy dopiero co wsiedli, muszą i tak wysiadać, by zrobić trochę miejsca, po czym są zmuszeni do ponownego wsiadania do wozu. To tylko wzmaga irytację pasażerów i kierowcy.... i zwiększa czas postoju na przystanku, utrudniając płynny ruch KM (szczególnie w centrum, w godzinach szczytu, gdzie stada autobusów bywają nieraz bardzo duże, poza tym często pojazdy bywają opóźnione). Jeśli dodam do tego uwagę, że teoretycznie kierowca winien wykonywać przyklęk również przy każdorazowym spotkaniu z wózkiem dziecięcym, to sytuacja, mówiąc delikatnie, jest niewesoła. Efekty? Kierowcy MAN-ów wykonują przyklęki w zasadzie jedynie dla osób na wózkach inwalidzkich, inne grupy pasażerów, które mogą wymagać podobnego działania z ich strony po prostu lekceważą. Nie winię ich za to (choć jeszcze jakiś czas temu miałem inne zdanie), prawdopodobnie gdybym był kierowcą MAN-a też bym tak robił, wybierając mniejsze zło, tym bardziej, że często elektronika wypoziomuje podłogę na odpowiednią wysokość, innym razem wysokość krawężnika jest odpowiednia, ale niejednokrotnie, kiedy żadna z owych korzystnych sytuacji nie zachodzi albo gdy kierowca nie może dobrze podjechać pod krawężnik, niektórzy niepełnosprawni pasażerowie mają problem z dostaniem się na pokład owych wozów. Poza tym - jak się niedawno dowiedziałem - w MAN-ach (a być może w pozostałych typach wozów niskopodłogowych również) istnieje specjalny przycisk, dzięki któremu można nieco podnieść podwozie pojazdu, by nie uszkodzić żadnego z jego elementów podczas jazdy.
Tutaj, jak mi się zdaje, tkwi brakujący element mojej łamigłówki dotyczącej pseudoprzyklęków w MAN-ach, który rozstrząsałem jakiś cza stemu na forum. Teraz wiem dlaczego podłoga tego pojazdu może czasem znajdować się tak wysoko, by skutecznie utrudnić wejście, czasem zaś trochę niżej, by to wejście ułatwić, pomimo, że ów prawdziwy przyklęk z zamkniętymi drzwiami nie został uczyniony (oczywiście biorę pod uwagę ten sam przystanek, więc kwestia innej wysokości krawężnika w jednym i w drugim wypadku krawężnika nie wchodzi w grę).
Na koniec kwestia bezpieczeństwa. Można ten problem próbować rozwiązać w sposób następujący: zamiast kupować wozy z blokadą przyklęku z otwartymi drzwiami, należy, która ma więcej wad niż zalet należy: przylepić wewnątrz i na zewnątrz pojazdu niskopodłogowego specjalne piktogramy informujące pasażerów o tym, że wysokość i nachylenie podłogi może się zmieniać i zalecające pasażerom, by uważali przy wysiadaniu/wsiadaniu - podobne do tych, które informują o szczelinie między wagonem a peronem w metrze. Natomiast jeżeli chcemy już koniecznie kupować autobusy z blokadą przyklęku z otwartymi drzwiami, powołując się na względy bezpieczeństwa, należy je wyposażyć w przycisk wyłączający tę blokadę, którego mógłby użyć kierowca w pewnych, choćby podobnych do tych opisanych powyżej, sytuacjach - tylko nie wiem, czy takie rozwiązanie jest w ogóle technicznie możliwe, a jeśliby było, to śmiem zaryzykować twierdzenie, że ta blokada byłaby zwykle wyłączona.
Z drugiej strony myślę, że dużo większym zagrożeniem dla bezpieczeństwa pasażerów niż możliwość przyklęku z otwartymi drzwiami jest tzw. dynamiczna jazda uprawiana przez wielu kierowców MZA, dzięki której pasażerowie mogą się niekiedy naprawdę mocno poobijać, a która, moim zdaniem, w wielu wypadkach nie jest żadną dynamiczną jazdą, lecz skutkiem braków w wyszkoleniu na odpowiednim typie taboru. Bo przecież istnieją kierowcy, którzy jeżdżą dość szybko, a mimo to znakomicie radzą sobie, choćby z odpowiednim wyhamowaniem wozu lub odpowiednim jego przyspieszaniem. Niestety jest ich stosunkowo niewielu, znaczna część robi to miernie, a niektórzy wręcz fatalnie. (W ostatnich dniach miałem okazję po raz kolejny się o tym przekonać). Jednak MZA zawsze ma na to gotową odpowiedź: Pasażer powinien w czasie jazdy autobusu zawsze trzymać się przeznaczonych do tego celu uchwytów, by zapewnić sobie bezpieczeństwo." - tak w wielu przypadkach mogłoby odpowiadać MZA na ewentualne skargi pasażerów. Dlaczego podobnego zdecydowania brakuje tej firmie w sprawie przyklęków i to pomimo tego, że rozwiązanie zaproponowane w MAN-ach NG313 jest co najmniej tak samo kontrowersyjne, jak to funkcjonujące w pozostałych typach wozów niskopodłogowych (i niskowejściowych - to dla tych, którzy przywiązują dużą wagę do tego rozróżnienia) jeżdżących po Warszawie oznaczonych logo tej firmy? W każdym razie ja uznaję to rozwiązanie za wadę MAN-ów, mimo że rozumiem powody, dla których zostało ono zastosowane.
[ Dodano: 2006-08-26, 01:49 ]
Mam nadzieję, że jesteś usatysfakcjonowany moją odpowiedzią - choć jej forma stylistyczna wydaje mi się dość niedoskonała, ale... o drugiej w nocy nie bardzo mi się chce ją poprawiać, później zaś będę miał jeszcze mniej chęci, by to zrobić.
