Zmagania z językiem polskim

[MichalJ]

owy p.o. będzie tylko ładnie wyglądał na mapach

Ów.

[primoż]

O ile pierwsza część zdania jest logiczna o tyle druga część to ploretariacka paplanina.(...)

[Bastian]

Kto to pisał?!

Ponadto pozwoli on <wariant> na zwiększenie podaży miejsc na mocno obciążonym ciągu Fieldorfa – Zamieniecka. A zwłaszcza na odcinku Umińskiego – Grochowska. Co przełoży się na zmniejszenie tłoku w kursujących tamtędy liniach autobusowych.

Jeśli zdanie zaczyna się od zaimka pytajnego "Co", to chyba powinno się kończyć pytajnikiem, nie? Bo innej funkcji na początku zdania pojedynczego to słowo mieć raczej nie może...

[drapka]

Ojtam, ojtam. Zawsze mogło to wyglądać tak:

Ponadto pozwoli on <wariant> na zwiększenie Podaży Miejsc na mocno obciążonym ciągu Fieldorfa – Zamieniecka. A zwłaszcza na odcinku Umińskiego – Grochowska. Co przełoży się na zmniejszenie tłoku w kursujących tamtędy Liniach Autobusowych.

Co nie zmiania faktu, że to "co" cuś tu nie gra

[pawcio]

Jeśli zdanie zaczyna się od zaimka pytajnego "Co", to chyba powinno się kończyć pytajnikiem, nie? Bo innej funkcji na początku zdania pojedynczego to słowo mieć raczej nie może...

Chyba że to "co" jest od "co więcej, ".

[KwZ]

Albo jest potocznie zamiast "to". W ogóle podejrzanie mi wygląda, że zawsze "co" musi pytać.

Ja przed tym "co" postawiłbym przecinek, bo w końcu to jest dopowiedzenie.

[Bastian]

No ale nie jest.

Ja takie rozdzielanie części jednego zdanie nazywam "czkawką piśmienniczą" i uważam za objaw lęku przed posługiwaniem się przecinkami, wynikający z nieumiejętności ich używania.

Tyle że mądry człowiek, dokonując takiego ominięcia interpunkcyjnych raf, użyje myślnika, a głupi - kropki.

[grzegorz]

Ja takie rozdzielanie części jednego zdanie nazywam "czkawką piśmienniczą" i uważam za objaw lęku przed posługiwaniem się przecinkami, wynikający z nieumiejętności ich używania.

Przecinkofobia - tak, to brzmi wielce prawdopodobnie. Lęk przed odmianą nazw i nazwisk jest już mi znany.

mądry człowiek, dokonując takiego ominięcia interpunkcyjnych raf, użyje myślnika

Jeszcze czego byś chciał?! W dupie Ci się poprzewracało.

[MichalJ]

O, nazwisk, tak.

Co byście zrobili, gdyby przyszedł na konferencję pan Kościuszko i z naciskiem przerywał prowadzącemu, domagając się nieodmieniania swojego nazwiska? Doświadczyłem analogicznej sytuacji, na szczęście nie jako prowadzący, tylko jako słuchacz.

[grzegorz]

O, nazwisk, tak.

Co byście zrobili, gdyby przyszedł na konferencję pan Kościuszko i z naciskiem przerywał prowadzącemu, domagając się nieodmieniania swojego nazwiska? Doświadczyłem analogicznej sytuacji, na szczęście nie jako prowadzący, tylko jako słuchacz.

„Bez obaw, nikt pana ze słynnym Tadeuszem nie pomyli” , a może raczej: „Nie czuję się zwolniony z obowiązku poprawnego używania pańskiego nazwiska, które jest częścią języka polskiego, a nie dobrem prywatnym”. W razie recydywy można podkreślić swą irytację mówiąc „pan o nazwisku Kościuszko”, a może „ pan, którego nazwisko brzmi Kościuszko”. Nie twierdzę, że przeprowadziłbym akcję do końca - do tego też trzeba mieć zdrowie.

[MichalJ]

No dobrze, a jeśli to jednak nie Kościuszko, tylko powiedzmy Pietraszko (pozwolicie, że prawdziwego nazwiska tego pana jednak nie podam)?

[Bastian]

Przecież pod "pan o nazwisku Kościuszko" możesz podstawić dowolne nazwisko...

[MichalJ]

W zasadzie tak, ale nazwisko historyczne odbiera się trochę inaczej...

[grzegorz]

Tak czy owak: zasady są, żeby upraszczać życie i tu tak się dzieje. A nie, że gość męczy okolicę swoim widzi mi się. Oczywiście taki pan „Macierewko” byłby pewnie skłonny zakrzyczeć prelegenta, byle nie wyszło, że po prostu się mylił. Uch!

[Łukasz]

Kto to pisał?!

Ponadto pozwoli on <wariant> na zwiększenie podaży miejsc na mocno obciążonym ciągu Fieldorfa – Zamieniecka. A zwłaszcza na odcinku Umińskiego – Grochowska. Co przełoży się na zmniejszenie tłoku w kursujących tamtędy liniach autobusowych.

Jeśli zdanie zaczyna się od zaimka pytajnego "Co", to chyba powinno się kończyć pytajnikiem, nie? Bo innej funkcji na początku zdania pojedynczego to słowo mieć raczej nie może...

W zasadzie można by postawić pytajnik. Co nawet nie musi być takie głupie.