Moderatorzy: Poc Vocem, Wiliam
Czyli informacja niesiona jest bezwartościowa.alojzy pisze:Przecież wiadomo, że trasa "kolejnego członka rodziny" nie pokrywa sie całkowicie z trasą "ojca-założyciela".
Nie no, przekonałeś mnie.alojzy pisze:A poza tym strasznie monotonne są kolejne wcielenia 404, czy 410, ciekawiej byłoby z 486, czy 490.
Nie. Co najwyżej "nie jest całkowicie wartościowa".Fikander pisze:Czyli informacja niesiona jest bezwartościowa.
Ale nie mówimy o "pełnej informacji". Informacja niepełna to nie jest to samo, co informacja zerowa.Fikander pisze:do uzyskania pełnej informacji jest potrzebny taki sam wysiłek
Ależ mówimy. Aby wsiąść do autobusu, muszę mieć pełną informację na temat jego trasy - nie chcesz chyba powiedzieć, że wsiądziesz do hipotetycznego 367 tylko dlatego, że masz podejrzenie, że być może - tak jak 167 - jedzie Rakowiecką?Bastian pisze:Ale nie mówimy o "pełnej informacji". Informacja niepełna to nie jest to samo, co informacja zerowa.
Numer linii jak najbardziej daje pełną informację o numerze linii, ten z kolei jednoznacznie identyfikuje trasę.Bastian pisze:Numer linii też nie daje "pełnej" informacji, zlikwidujmy numery i zastąpmy je opisami trasy!
moim zdaniem, przynajmniej psychologicznie, łatwiej jest ogarnąć numery niższe niż wyższe, zresztą przy tym tempie zmian to i tak żadne rodziny linii by się długo nie utrzymały.Fikander pisze:Nie no, przekonałeś mnie.alojzy pisze:A poza tym strasznie monotonne są kolejne wcielenia 404, czy 410, ciekawiej byłoby z 486, czy 490.
Nie. Wystarczy informacja, że jedzie tam, gdzie ty potrzebujesz wysiąść, a dalej niech pruje do Ostrołęki.Fikander pisze:Aby wsiąść do autobusu, muszę mieć pełną informację na temat jego trasy
Podstawą naszego niezrozumienia jest to, że mówimy o dwóch różnych sytuacjach: ty o kliencie po raz pierwszy widzącym dany numer, ja o kliencie korzystającym z tych linii. Uważam, że pasażer tak samo musi się za pierwszym razem zapoznać z trasą zarówno 167, jak i 367, natomiast łatwiej na przystanku wyłowi tę drugą, niż jakieś 312. Po drugie: łatwiej mu będzie pamiętać, że prócz 167 pasuje mu 367, niż 312, nawet gdy już będzie znał wszystkie trasy tych linii. Przeciętni ludzie kojarzą trasy i numery znacznie gorzej, niż my, zwróć na to uwagę.No a dlaczego nie miała? 159 i 459 akurat tworzyły rodzinę, zaś 359 było numerem nadanym od czapy, nie zaś w ramach systemu "rodzin" - nie może więc tegoż systemu "kompromitować".Gacek pisze:Przecież rodzina linii dajmy na to 159 i 459,359 (była taka) kojarzyłą sie pasazerowi z tym ze linia ma taka samą trasę. A nie miała.
Żeby ją zdobyć, muszę poznać jego trasę.Bastian pisze:Wystarczy informacja, że jedzie tam, gdzie ty potrzebujesz wysiąść
Problem w tym, że mało jest tych linii pokrywających się na większości trasy. Z 40 przystanków na trasie 136, zaledwie 10 jest obsługiwanych przez 436. Z 25 na trasie 114, 8 jest obsługiwane przez jadące zupełnie gdzie indziej 414, 7 z nich na terenie samego Bródna.Bastian pisze:Jeśli linie pokrywają się na większości trasy, to dla statystycznej większości nie ma różnicy, czy jadą "twoim" 167, czy 367.
No właśnie nie.Bastian pisze: I tu sprawa kluczowa: zakładasz, że pasażer musi znać trasę 367, by do niego wsiadł, skojarzenie ze 167 mu nie wystarcza. A trasy samego 167 nie musi znać, sam numer mu wystarczy?
Klient, który się już raz dowiedział, jakie linie mu pasują i ma nimi jeździć w miarę regularnie, będzie wiedział, jakie linie mu pasują niezależnie od tego, czy będą się nazywały 367, 312, czerwony muchomorek czy fioletowy ufok. Serio. Moja mama doskonale wie, że jak podjedzie z Bełdanu do Taśmowej, to pasuje jest 186 i 136 - a 436 nie, mimo że ma podobny numerek.Bastian pisze:ja o kliencie korzystającym z tych linii.
A odwrotnie?Fikander pisze:Z 40 przystanków na trasie 136, zaledwie 10 jest obsługiwanych przez 436.
można tez w druga stronę - taki pasażer musiałby pamiętać, że pasuje mu 167, ale już 367, zamiast którego jest 354 odłączające sie od swojej linii macierzystej wraz z 454Bastian pisze:tu sprawa kluczowa: zakładasz, że pasażer musi znać trasę 367, by do niego wsiadł, skojarzenie ze 167 mu nie wystarcza. A trasy samego 167 nie musi znać, sam numer mu wystarczy?
MeWa pisze:moim zdaniem, przynajmniej psychologicznie, łatwiej jest ogarnąć numery niższe niż wyższe, zresztą przy tym tempie zmian to i tak żadne rodziny linii by się długo nie utrzymały.
To prawda i w przypadku Warszawy jest to argument dyskwalifikujący taka politykę numeracyjną.Bastian pisze:Co do jednego się zgodzę: sens istnienia "rodzin" linii zmniejsza się wraz ze wzrostem tempa zmian