Demony przeszłości i skrzeczÄ ca rzeczywistość

[MeWa]

albo żeby polonistka była dyżurną stacji Dworzec Gdański

Hehe, nie mam sensownych planów zawodowych- jak skończę studia i będę Polonistką Dyplomowaną (to brzmi prawie jak Leń Patentowany ), to może się zacznę ubiegać o stanowisko Dyżurnej Stacji. A co taka dyżurna (dyżurny) stacji robi? Hehe, dyżurny gronostaj.

"Proszę odsunąć się od krawędzi peronu", "Najbliższy pociąg w stronę Kabat nie zabiera pasażerów". Choć na nowszych stacjach i tak automat jest
Dyżurny stacji metra odpowiada za całokształt pracy stacji metra, nadzoruje stan urządzeń, czuwa nad bezpieczeństwem itp. itd.

[ Dodano: 2006-04-19, 17:41 ]

ja mówię o praktyce, a nie teorii...

[ Dodano: 19 Kwi 06 05:37 ]

no to kto zapowiada na stacji Skieniewice, Warszawa Centralna, Częstochowa? Dyżurny?

[bohunu]

Ej tam, ja mówię o Siemiatyczach, Platerowie czy Hajnówce, gdzie przy nikłym ruchu dodatkowy etat jes zbędny... No wiesz, Warszawa i okolice to inna bajka...

[MeWa]

Jak pokazuje praktyka na wielu stacjach także bez dyżurnych się by obeszło - jak BOhemia zerwała trakcję za Żyrardowem, to dyżurny tej stacji nie wiedział o tym i nic nie wiedział o opóźnieniach

[MeWa]

Czy gdy od słuchacza w rozmowie związanej z moimi wąskimi zainteresowaniami oczekuję, by nie tylko słuchał, ale i wykazywał zainteresowanie, to jestem egoistą?
Czy lepiej być indywidualistą i postępować zgodnie z własnymi zasadami i mieć dużo czasu dla siebie i zainteresowań własnych, czy też lepiej pójść na ustępstwa i podporządkować się grupie, ale tym samym nie być samotnym?

[bohunu]

Czy lepiej być indywidualistą i postępować zgodnie z własnymi zasadami i mieć dużo czasu dla siebie i zainteresowań własnych, czy też lepiej pójść na ustępstwa i podporządkować się grupie, ale tym samym nie być samotnym?

Znaleźć Złoty środek... Indywidualizm wymusza po części egoizm. Pewna dawka egoizmu jest zdrowa, ale nie nadmierna. Czasem trzeba iść na ustępstwa, nawet na duże...

[Bastian]

Zgadzam się. Błędem jest podporządkowanie się grupie i zatracenie indywidualności. Ale grupę coś musi łączyć. Choćby przynajmniej lojalność. Zresztą o zastrzeżeniach jak najbardziej należy informować grupę właśnie... A może nawet przyzna czasem rację?

[bohunu]

lojalność.

a tego często w grupach brakuje, niestety...

[Bastian]

Ale podkreślam - lojalność nie jest dobrem bezwzględnie najwyższym. Przynajmniej wtedy, gdy zmuszałaby do wyrzeczenia się własnych poglądów. Istotne jest wyznaczenie granic możliwego kompromisu...

[bohunu]

Przynajmniej wtedy, gdy zmuszałaby do wyrzeczenia się własnych poglądów.

Nawet w imie jakiejś wyższej idei?

[Bastian]

Do wyrzeczenia się własnych poglądów nie zmusi mnie nic, co najwyżej mogę o nich na chwilę zapomnieć... A generalnie: być może wyższa idea jako taka - tak, ale nie lojalność w jej imię; to nie to samo.

[bohunu]

aha...
moze i masz rację... miłego weekendu...

[MeWa]

Znaleźć Złoty środek... Indywidualizm wymusza po części egoizm. Pewna dawka egoizmu jest zdrowa, ale nie nadmierna. Czasem trzeba iść na ustępstwa, nawet na duże...

Złoty środek jest rozwiązaniem na każdy problem Najgorsze jest jednak jego wyznaczanie, a później dążenie do niego. Natomiast ustępstwa też mają swoje granice - sumienia się nie oszuka. Jakie granice kompromisu? To wszystko zależy od sytuacji, osoby. Kompromis może dać częściową poprawę, ale krótkotrwałą, ale na dłuższą metę może być uciążliwy - zasad moralnych i sumienia nie da się zbytnio naginać... Poza tym kompromis daje natomiast szansę na realizację celu, gdyż często rzeczywistość jest inna od zamierzeń. Zresztą moim zdaniem indywidualizm to coś więcej niż wolna wola - to jest głębiej zakorzenione w człowieku. Tego nie da się ot tak przeskoczyć. Indywidualistą jest człowiek, który nie chce bądź nie może akceptować świata takim jakim jest. Dlatego w pytaniu przedstawiłem taki podział - bycie w zgodzie z własnymi zasadami, ale cieszenie się mniejszym uznaniem bądź akceptacją grupy (nawet podświadomie), albo też podporządkowanie się grupie kosztem złamania własnych zasad.

Choćby przynajmniej lojalność.

Wiadomo, to jest kwestia zasadnicza - jeśli kogoś przyjmujesz do grupy, to oczekujesz pewnej lojalności. Zdarzają się jednak potknięcia i nieprozumienia, to sprawa wiadoma. Nie wyczerpuje to jednak przedstawionych pytań.

[fik]

2155 ostracyzm społeczny to najbardziej pojebana rzecz wszechczasów

[Bastian]

Podobno to wszystko moja wina

No to może zrób wszystko na odwrót i wyjdzie ci świetny dzień?

[fik]

2242 No tak, jakbym nie uwierzył w to, co mi ktoś napisał, to bym się nie rozczarował.
I jakbym nie chciał słuchać muzyki, to by mi nie przeszkadzało, że zamiast lewego kanału mam charkot.
Ej, jakbym nie chciał być szczęśliwy, miałbym w dupie to, że jestem nieszczęśliwy.
Błystkotliwa idea, muszę przyznać. Na to nie wpadłem.