Papierosy sÄ do dupy

[Emdegger]

Hm... ktoś rzucił palenie skutecznie? Od zawsze byłem fanatycznym wrogiem papierosów, niestety w pewnym momencie śmierć kilku bliskich mi ludzi w parotygodniowym odstępie dała mi tak popalić, że sięgnąłem po najprostszy i najbardziej toksyczny środek rozładowania napięcia nerwowego w postaci fajek. Palę niespełna rok, ale ilekroć próbuję coś z tym zrobić, tym bardziej zdaje sobie sprawę, jak bardzo uzależniłem się psychicznie.

Tak więc prośba: jeśli komukolwiek z Was się udało, niech się podzieli doświadczeniem, zrobię wszystko, żeby od tego świństwa się uwolnić. A jeśli nie Wam, to może komuś, kogo znacie np. znajomy, członek rodziny etc. Z góry dzięki za jakieś wskazówki.

Obiecuję nagrodę w postaci unikatowego cyklu "100 bon motów Emdeggera, 101 na poczekaniu."

[Bastian]

Od zawsze byłem fanatycznym wrogiem papierosów, niestety w pewnym momencie śmierć kilku bliskich mi ludzi w parotygodniowym odstępie dała mi tak popalić, że sięgnąłem po najprostszy i najbardziej toksyczny środek rozładowania napięcia nerwowego w postaci fajek.

Nie rozumiem. To się gryzie.

[SławekM]

Ja rozumiem to tak.

1. Emdegger jest przeciwnikiem palenia tytoniu (mimo, że pali).
2. W ciągu krótkiego odstępu czasu zmarło kilka bliskich osób.
3. W ramach "odstresowania" się po tych ciężkich chwilach sięgnął po papierosy.
4. Edmegger chce rzucić palenie, ale trudno mu to zrobić, bo się de facto "przyzwyczaił" do palenia papierosów, tzn. uznaje to jako "normalną czynność".

Do Edmeggera. U mnie w rodzinie dwie osoby rzuciły palenie (a paliły kilkanaście lat). Jak twierdzą rzucili z "dnia na dzień", czyli zapalili dnia X ostatniego papierosa, a od dnia Y już nie...
Według mnie rzucenie palenia polega na silnej woli rzucającego, czyli musi się "zaprzeć" i powiedzieć sobie "koniec".

[fraktal]

Tak więc prośba: jeśli komukolwiek z Was się udało, niech się podzieli doświadczeniem, zrobię wszystko, żeby od tego świństwa się uwolnić. A jeśli nie Wam, to może komuś, kogo znacie np. znajomy, członek rodziny etc. Z góry dzięki za jakieś wskazówki.

Wiesz co, ja znam pewien sposób problem w tym, że jest on dość głupi, jak się go opisuje i dodatkowo trzeba za niego trochę zapłacić, ale o dziwo był skuteczny w przypadku osoby, która paliła kilkadziesiąt lat. Choć z drugiej strony, znam też kogoś, komu się nie udało, więc może faktycznie zależy to od nastawienia. "Prostszy" sposób jest taki: jak znajdziesz sobie dziewczynę, która nie pali, to są duże szanse, że Ty też w końcu rzucisz. Jeśli byłbyś zainteresowany tym nieco bardziej skomplikowanym pomysłem, to skontaktuj się ze mną na PW.

[Bastian]

3. W ramach "odstresowania" się po tych ciężkich chwilach sięgnął po papierosy.

No ale dlaczego właśnie po nie, skoro był ponoć ich fanatycznym przeciwnikiem? Dlaczego nie po cokolwiek innego? Coś nie tak z tym fanatyzmem.

[fraktal]

Bastianie, myślę, że powinniśmy powstrzymać się od wydawania sądów na temat motywów Emdeggera, prosi o radę, to mu ją dajmy bądź nie i na tym proponuję poprzestać.

[Emdegger]

"Prostszy" sposób jest taki: jak znajdziesz sobie dziewczynę, która nie pali, to są duże szanse, że Ty też w końcu rzucisz.

Przerabiałem, nie wyszło

1. Emdegger jest przeciwnikiem palenia tytoniu (mimo, że pali).
2. W ciągu krótkiego odstępu czasu zmarło kilka bliskich osób.
3. W ramach "odstresowania" się po tych ciężkich chwilach sięgnął po papierosy.
4. Edmegger chce rzucić palenie, ale trudno mu to zrobić, bo się de facto "przyzwyczaił" do palenia papierosów, tzn. uznaje to jako "normalną czynność".

Brawo, o to mi dokładnie właśnie chodziło.

No ale dlaczego właśnie po nie, skoro był ponoć ich fanatycznym przeciwnikiem? Dlaczego nie po cokolwiek innego? Coś nie tak z tym fanatyzmem.

Nie rozumiem.

Właśnie widzę. Szkoda, że zrozumieli młodsi.

Wiesz co, ja znam pewien sposób problem w tym, że jest on dość głupi

Nie ma sprawy, ja też

To nie jest kwestia motywów. Najpierw mój przyjaciel umarł na raka mózgu w potwornych męczarniach, zaś żeby przedłużyć życie o tydzień dał się zoperować tak, że stracił mowę i wzrok. Dwa po jego śmierci poszedłem do szpitala z powodu podejrzenia HCV. Położono mnie w nocy wraz z dwoma pacjentami. Jeden dostał zawału i wydawał okrutne agonalne jęki, z którymi nie da się pomylić żadnego innego dźwięku, na drugim to zrobiło takie wrażenie, że padł jak kłoda na łózko i już nie powrócił do świadomości. Dożyłem ranka tylko ja, co nie było przyjemne. Ale jeszcze się jakoś trzymałem, bo tłumaczyłem sobie, że jestem młody. Potem już poczekałem na wyrok w postaci potwierdzenia choroby. Tym razem mi się udało. Niestety łaska pańska na pstrym koniu jeździ. Pojechałem sobie odpocząć do mojej rodziny. Okazało się, że brat cioteczny ma sam ogromne problemy, zwrócił się do mnie z pomocą, żebym mu pomógł, coś mądrego doradził, ale ja po prostu w takiej formie nie byłem w stanie dać mu konstruktywnej odpowiedzi i zbywałem go badziewiami w stylu "będzie dobrze". W drugim tygodniu pobytu brat poszedł do magazynu z narzędziami, bo lubił majsterkować. Ponieważ od tego wszystkiego i ta nie mogłem spać, nad ranem zaniepokoiłem się, że nie wraca. Poszedłem do magazynu, a tu heca - człowiek na sznurku. Wtedy już dostałem kompletnego pierdolca. Wróciłem na uczelnię, ale było widać, że jestem zestresowany. Zwyczajnie poczęstowano mnie papierosem, wyjątkowo nie odmówiłem i zapaliłem. A potem kolejnego i kolejnego i tak do dziś, mimo że zdołałem się psychicznie po tym wszystkim pozbierać.

Się gryzie... Byłoby mi osobiście miło, gdyby to po mnie spłynęło, ale jednak nie chciało, rżnąć bohatera też niespecjalnie miałem ochotę. Cała sytuacja mnie po prostu przerosła. Nie życzę sobie ocen, gdyż większość z Was nie miała podobnego doświadczenia. I nikomu go nie życzę. Karawana jedzie dalej.

[Delfino]

Kiedyś był na forum wątek pt. "Pochwały i Nagany". Dlaczego właściwie zniknął i czy jest szansa, że wróci?

[reserved]

Dlaczego właściwie zniknął

Z powodu częstych kłótni w tamtym temacie.

czy jest szansa, że wróci?

Tego to nawet wróżka nie wie! Ja bym chciał, bo czasem przy kolacji lubię sobie poczytać kłótnie forumowiczów.

[Sindbad]

Zainwestuj w e-papierosa.

[Bastian]

Nie życzę sobie ocen

Nie oceniam.

Natomiast takich, co częstują, rozstrzeliwałbym na miejscu. Niezależnie od sytuacji.

[Delfino]

Zainwestuj w e-papierosa.

Widziałem ostatnio na 140 kierowce z e-papierosem.

Ja ogólnie nie palę, ale kupiłem to mojej mamie i polecam. Fajny zapach, wygoda (można się zaciągnąć i schować do kieszeni), duże oszczędności, mniej substancji szkodliwych. Poza tym jakoś tak ogólnie człowiek zaczyna mniej palić.

[MZ]

"Prostszy" sposób jest taki: jak znajdziesz sobie dziewczynę, która nie pali, to są duże szanse, że Ty też w końcu rzucisz.

Na przykładzie dwóch moich kolegów mogę powiedzieć, że to nie działa - palą ukradkiem (choć dziwi mnie, że dziewczyny tego nie wyczuwają).

[TLG]

ktoś rzucił palenie skutecznie?

Ja rzuciłem 2 lata temu (2 grudnia 2007) po 8,5 roku regularnego kopcenia. Wskazówki? Chyba tylko motywacja i chęć nauczenia się różnych życiowych sytuacji od nowa. Tych sytuacji, w których papieros zawsze jest towarzyszem. Ponadto trzeba nauczyć się mówienia "nie", gdy ktoś częstuje. Bez pewności, że nigdy się już nie zapali nie ma co sie za to brać. Później dochodzi do takich zdradliwych sytuacji, że myślisz, iż nie palisz już x dni/tygodni/miesięcy i możesz sobie zapalić. Ale im dłużej się nie pali to później można zacząć o sobie śmiało mówić "jestem niepalący", siada się na miejscach czy przedziałach dla niepalących i to chyba jest najlepsza nagroda.

[slav]

Palę niespełna rok, ale ilekroć próbuję coś z tym zrobić, tym bardziej zdaje sobie sprawę, jak bardzo uzależniłem się psychicznie.

bez przesady, papierosy to nie nikotyna, nie twierdzę, że to niemożliwe ale wydaje mi się, że po niespełna roku nie można się tak bardzo uzależnić. ale może to sprawa indywidualna.

ja paliłem 14 lat, w tym czasie rzucałem kilka razy - najdłużej rok i dwa miesiące. wreszcie rzuciłem definitywnie. jak? wraz z narodzinami dziecka, postanowiłem że teraz oboje będziemy mieli nowe płuca i działa.