Ja mieszkam na Ochocie i kocham swoją dzielnicę tak jak i Warszawę. Kiedyś mieszkałem na Woli, ale mimo sentymentu do lat dziecinnych raczej ta dzielnica źle mi się kojarzy. Uwielbiam swoje okolice (Szczęsliwice) bo jest tu spokojnie, komunikacja działa w miarę dobrze, a wszędzie raczej jest blisko. Do centrum także. Zmienia się też okolica na lepsze. Sam Park Szczęśliwicki jest z jednej strony takim okolicznym centrum towarzyskim, a z drugiej strony oazą spokoju.
Z drugiej strony gdybym miał wybrać inną dzielnicę która szczególnie mi się podoba to byłby nią Wilanów. Szczególnie ten budujący się. Jakoś tak podoba mi się tam. Może będzie mi dane kiedyś tam zamieszkać.
Jedno jest pewne, z Warszawy się nie wyprowadzam za nic. Chyba, że mnie wyniosą. 
A jak to jest z wami?
Dogodne połączenia wszędzie. I gdybym miał wybierać dzielnicę, to byłoby bardzo ciężko, gdyż każdą bardzo lubię, jak i całą Warszawę!
Ale w końcu ciągnie z powrotem 
Swego czasu zresztą (dawno i nieprawda) doszłam nawet do wniosku, że Warszawa jest trochę jak ja, mało ciekawa na pierwszy rzut oka ale w sumie potrafi być całkiem fajna, na swój (dość specyficzny) sposób. No to jak tego nie kochać 
Ciekawy temat. Zazwyczaj każdy z nas na coś w swoim mieście narzeka, ale jeśli przyjdzie mu zastanowić się nad tym w tego typu kategoriach, to okazuje się mimo wszystko, że kochamy swoje "małe ojczyzny". A im lepiej je znamy (historię, topografię itp.), to... kochamy tym bardziej. Ja tak mam z Radomiem - na wiele rzeczy bym tu mógł narzekać, ale jednak ciągle bardzo lubię to miejsce i identyfikuję się z nim. Ale jednocześnie uległem też hasłu "Zakochaj się w Warszawie", bo stolica jest drugim miejscem, które lubię. I nie robię tego tak, jak wiele innych osób, które z Warszawą związały się zawodowo (często z konieczności). Po prostu lubię ją za całokształt.
Jeździłam nim do podstawówki i już za kadencji 119 nie było tak samo, co dopiero teraz 