Interesuję się KM bo....

[BJ]

Nie ma to jak renesans tematu z 2006

A ja sobie w 1 kl. gim. jechałem sam do szkoły na Kabatach pierwszy raz.
Na przystanek Jagielska 02 podjechał 2052 na 709.
Z przodu miał dechę PT, ale poza tym miał dechy 709, więc wsiadłem.
Pojechałem nim na MW.
Będąc pod wrażeniem, jaki to piękny rzęch, przeczytałem, że wóz to Ikarus Made In Hungary.

Potem już poszło.
Szukanie w necie, czemu on jest czerwony etc.
Szybko trafiłem na P. W tamtym czasie przestudiowałem go chyba całego.
Matka do psychiatry mnie chciała już wysyłać, bo co nie weszła do mego pokoju, to była wyświetlona strona o autobusach

Po 0.5 roku studiowania P czas było na praktykę większą od linii 709, 436 i 505.
Od czerwca 2007 r. zaczęło się zaliczanie linii. Przez ok. 3 mies. zaliczyłem np. 107, 143, 166, 186, 195 czy 503.
Przed wycieczką 143 do Rembertowa miałem pewne obawy, co do tej dzielnicy, bo słyszałem o niej wiele dziwnych historii.
Jednak Rembertów okazał się uroczym zadupiem

Były to pierwsze kroki w komunikacji.
Naprawdę zaczęło się od 2008 r.
Zaczęły się historie typu lans w kabinie, a potem też Wawkom.
Na końcu doszedł Klub, przez co kompletnie nie sprawdziły się rokowania matki i babci. Były one przekonane, że to wszystko mi bardzo szybko przejdzie.

Od prawie 3 lat nie przechodzi

[interflug]

Interesuję się KM bo....

Łod brzdąca miałem smykałkę do motoryzacyjnych gratów i innych staroci - byłem dumnym posiadaczem zielonego moskwicza na pedały, a moją ulubioną rozrywką były spacery po osiedlu i oglądanie wszelakich przykurzonych syren, fiatów i inszych ciekawostek... Do dziś będąc na Piaskach i Słodowcu pamiętam, jakież to ciekawe auto stało w danym miejscu 15 lat temu

Autobusy... w pamięci zapisały mi się czerwone ikarusy na 111 i 520 z czasów kiedy to kiosk na Egipskiej reklamował camele. Nie wiedzieć czemu najbardziej podobały mi się w nich: kropkowana wykładzina, jedyna w swoim rodzaju blacha na stopniach i trilexy... bzdety dostrzegalne tylko z poziomu wzrostu przedszkolaka. Pamiętam, że marzyłem aby mieć w pokoju drzwi harmonijkowe z takiego ikara i koniecznie podłogę z takiej blachy
Lubiłem jeździć na basen przy Inflanckiej bo.... zawsze można było się pogapić przez płot na jakieś rozbebeszone trupy, kojarzę jeszcze widok na brand nówki 57 z foliami na siedzeniach... dżizas jakie one piękne i czyste były!

i tak to było do roku 2005. Wtedy to kolega podesłał mi link do galerii wypadków an przegubowcu, a ja nieopatrznie zacząłem wnikliwie studiować całą stronę i jakoś tak się dalej potoczyło... klub, modele i pstrykanie zdjęć


Innym wątkiem tego zainteresowania było Muzeum Techniki w Norblinie, dokąd to ojciec przyprowadzał mnie aby pokazać Bussinga, na którym to wieki temu skrobał rdzę... chyba nie spodziewał się, że opowieści te zrobią na mnie takie wrażenie, że 10 lat później będę działał w muzeum na wolontariacie

[Delfino]

Uwielbiam transport zbiorowy. Szczególnie samoloty i pociągi. Autobusy to trochę tak przypadkiem. Żona mnie wciągnęła. Poza tym autobusy to jedyna możliwość tego typu pracy, która nie rozwala całego życia zawodowego i rodzinnego, bo można pracować po godzinach na ułamek etatu bez drogiego wieloletniego szkolenia. Każdemu, kto się waha, czy to nie za duże wariactwo kierować autobusem mając na boku 'lepszą' pracę - gorąco polecam.

[blinski]

od zawsze interesowała mnie motoryzacja, w okresie dziecięcym szczególnie ta 'ciężka'. musząc się opierać jedynie na własnych obserwacjach (rodzice ani nikt mi wtedy znany nie umieli odpowiadać na szczegółowe pytania dotyczące typów ciężarówek i autobusów) poznawałem i rozpoznawałem poszczególne rodzaje i typy pojazdów, notowałem sobie w głowie różnice, po stanie pojazdów oceniałem, które wersje były pierwsze, które kolejne.. do dzisiaj pamiętam swoją typologię ikarusów 280 a.d. 1988 - oczywiscie podstawa to biało-czerwone i czerwone, przy czym te ostatnie dzieliłem na trilexowe (oczywiście nie znałem wtedy nazwy tej firmy), pełnokołowe z deklem oraz bez dekla:) fascynowały mnie też wtedy kompozycje kolorystyczne, w jakie układały się siedzenia - rózne odcienie brązów, czerń, wojskowe zielenie.. oczywiście również tabliczki znamionowe, dlatego często wsiadałem pierwszymi drzwiami, by wyczytywać rok produkcji, i blokowałem ruch im starszy byłem, tym większy obszar miasta przemierzałem, więcej zauważałem, i tak aż do dziś:) choć nigdy nie ciągnęło mnie do tego aż tak mocno, by pamiętać numery autobusów przynależących do danych zajezdni ani mieć swoich ulubionych wozów. choć oczywiście poszczególne zasady 'kodowania' numerów taborowych z różnych lat znam

[eM]

U mnie to chyba pierwotne. Już w podstawówce odróżniałam typy wozów, tak autobusów, jak i tramwajów, wiedziałam który jest z jakiej zajezdni, mniej więcej jakimi detalami różnią się poszczególne modernizacje, o znajomości na pamięć tras i rozkładów jazdy nie wspominając...

A teraz, w styczniu, mam nadzieję zostać przyjęta na kurs na pozwolenie do kierowania tramwajem xD Ale nie w Wawie.

[inny]

Mapa była podstawą. Był okres ze znałem wszystkie bez wyjątku. Robiłęm sobie statystyki, kreśliłem własne mapy, rozkłady jazdy...

A fizycznie? Pamiętma jak dziadek zabierał mnie do trmawaju i tak jeździlismy...albo na lokomotywe;-)

U mnie tez to samo.
Na początku bardziej interesowałem się pogodą i różnymi statystykami.

[Professor]

U mnie było inaczej : Miłością do autobusów zaraził mnie dziadek który jeździł jako kierowca autokarów . Gdy miałem 9 lat tata z dziadkiem zabrali mnie i mojego brata na DTP 2004 na stalową, i tak to się zaczęło . Początkowo rajcowały mnie Many a potem Ikarusy. W 2007 zacząłem interesować liniami i od tego roku poczułem się zapaleńcem autobusów, w 2008 przyszedł u mnie czas na metro, tramwaje i kolej , ale jednak to mnie tak bardzo nie fascynuje jak autobusy .

[Delfino]

Ja raczej wolę samoloty i pociągi, zainteresowaniem autobusami zaraziła mnie żona

[esbek]

Ja raczej wolę samoloty i pociągi, zainteresowaniem autobusami zaraziła mnie żona

Czyżby to była choroba przenoszona drogą płciową

[Pagan]

Ja jako dziecko, często z rodzicami jeździłem do babci linią 169. Potem bawiłem się w (jak to mówiłem jako szkrab) "autobus", np. kasety VHS ustawiałem jako odzwierciedlenie harmonijkowych drzwi. Marzyłem by być kierowcą autobusu z przegubem. Jako dzieciak ekscytowałem się, gdy podjeżdżał na przystanek inny niż czerwony Ikar lub z nowym stylem drzwi czy rykiem silnika, robiąc przy tym obciach mojej mamie i krzycząc coś takiego: "Patrz! Mama! Pomalowany inaczej!"
Życie potoczyło się swoim torem, kierowcą nie jestem, za to sympatia do tych pojazdów pozostała, można rzec, że to swego rodzaju miłość, choć danych technicznych pojazdów i silników nie znam.
W przegubowym Lewarku odżywa wspomnienie dzieciństwa dzięki kilku czynnikom:
- Zapach
- Harmonijkowe drzwi
- Dźwięk silnika (specyficzne, takie jakie pamiętam od małego)
- Przegub
- Stukające okna
Jelczy przez to nie pamiętam za dobrze, bo były inne niż właśnie to co jeździło na 169 w moich najmłodszych latach. Tak we mnie to zostało, sympatia do tych "potworów", dodatkowo do dziś moją ulubioną liczbą jest 169.

Liczbą

Racja, poprawiłem błąd i dziękuję za czujność

[Bastian]

Liczbą

[Domino2001]

Ja też jako dziecko interesowałem się komunikacją chociażby z dwóch wymyślnych zabaw:
- z papierowych map Warszawy spisując trasy autobusów próbowałem zrobić wyszukiwarkę dojazdów do określonych ulic w ówczesnym Pascalu, efektu nie uzyskałem, bo później stwierdziłem, że za dużo tego. Trasy się zmieniały często i nie nadążałem ze zmianami autobusów już wprowadzonych,
- mając rower lub deskorolkę tworzyłem na swoim i okolicznych podwórkach trasy autobusów i zaznaczając w kilku miejscach przystanki.
He he he dzieciństwo było boskie...

[Don Vito]

dokładnie nie pamiętam kiedy się zaczęło, jednak pamiętam od czego mianowicie od starych map warszawy porównywałem podobieństwa i różnice jakie zaszły od czasu wydania potem ni wiedząc kiedy nauczyłem się tras tramwajów na pamięć gdy byłem trochę starszy znalazłem sobie trochę chore hobby, mianowicie zbierałem stare skasowane bilety i spisywałem z nich wszelkie informacje(zaczęło się to zaraz po wprowadzeniu nowych kasowników) potem przeszło z tymi biletami, ale wszystko inne zostało potem znalazłem przegubowca i wawkom na którym zarejestrowałem się stosunkowo nie dawno jednak czytałem go dobre kilka lat